HERE ON EARTH

Tegoroczny festiwal Ino-Rock Festiwal rozpocznie występ katowickiego zespołu HERE ON EARTH. Grupa istnieje od 2014 roku, tworząc dźwięki z pogranicza rocka alternatywnego i rocka progresywnego. Zadebiutowali w 2015 roku EP-ką Day.One, która była przedsmakiem wydanego w następnym roku pierwszego w pełni wymiarowego albumu .In.Ellipsis.. Płyta stała się Albumem Tygodnia w internetowym radiu RockSerwis.fm, gdzie została wysoko oceniona. To przełożyło się na sukces w notowaniach listy przebojów „Czwartkowy Czart i Anioł”. Przez kilka kolejnych miesięcy utwór „Liquid Diamond Lipstick” znajdował się w TOP10. W 2018 na rynku ukazał się drugi album formacji - Thallium, a dwa lata później trzeci - Nic nam się nie należy, który zebrał wręcz entuzjastyczne recenzje: Płyta przejmująca, najlepsza w dorobku Here on Earth - komplementował na łamach “Teraz Rocka” Paweł Brzykcy.

SKŁAD ZESPOŁU:
Krzysztof Wróbel – śpiew
Przemek Nowakowski – bas, śpiew
Piotr Krasek – gitara
Dawid Czekirda – klawisze
Krzysztof Cudny – perkusja

DYSKOGRAFIA:
Day.One EP 2015
.In.Ellipsis. 2016
Thallium 2018
Nic nam się nie należy 2022

HERE ON EARTH online:
Facebook https://www.facebook.com/hereonearthpl
Instagram https://www.instagram.com/here_on_earth_pl/
Youtube http://www.youtube.com/c/HereonEarth
Spotify https://sptfy.com/hereonearthpl
Bandcamp https://hereonearthpl.bandcamp.com/

LONG DISTANCE CALLING

Zespół rozpoczął działalność w 2006r. w Münster i od razu zachwycił potężną, pełną rozmachu ścianą dźwięków i niepowtarzalną atmosferą. Niepowtarzalną tym bardziej, że pozbawioną słów - wszystkie utwory LDC były instrumentalne. Muzykom udała się jednak wielka sztuka - za pomocą samych dźwięków przekazywali prowokujące do głębokich przemyśleń treści, co czasem z trudem przychodziło wokalistom.

Basista Jan Hoffman, gitarzysta Dave Jordan, perkusista Janosch Rathmer i gitarzysta Florian Funtmann po nagraniu trzech albumów: Satellite Bay (2007), Avoid The Light (2009) i Long Distance Calling (2009), w 2013 roku zdecydowali się na wielki krok i wprowadzili w swoje szeregi wokalistę Martina Fischera. Już z nim nagrali dwa kolejne albumy: The Flood Inside (2013) i Nighthawk (2014), a w 2016 jeszcze jeden Trips (tym razem z norweskim wokalistą Petterem Carlsenem), by w 2018r. powrócić do muzyki czysto instrumentalnej na Boundless. Po premierze albumu zespół starannie zaplanował kolejny krok: była nim seria niezwykłych koncertów "Seats & Sounds", które odbyły się w prestiżowych salach z wyłącznie siedzącymi miejscami. Wszystkie zostały dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, zarówno od strony muzycznej, jak i wizualnej, a rejestracja jednego z nich w Kuklturkirche Altona w Hamburgu ukazała się jako Stummfilm - Live From Hamburg. Jak powiedzieli potem członkowie zespołu: "To jedno z najważniejszych wydawnictw w naszej karierze. Stojąc na scenie, czuliśmy się jak podczas podróży w czasie. Było to niepowtarzalne przeżycie i z pewnością początek nowego rozdziału w naszej karierze".

W 2020 roku, pomimo braku możliwości ruszenia w trasę, zespół wydał siódmy i jak dotąd najbardziej absorbujący album How Do We Want To Live?. Skomplikowane, ale głęboko satysfakcjonujące koncepcyjne dzieło, ukazuje trwającą ekspansję brzmienia Long Distance Calling, w wyniku czego zyskał szerokie uznanie. Nie mogąc tym razem dotrzeć ze swoją nową muzyką bezpośrednio do publiczności, postanowili zamiast tego ponownie entuzjastycznie rzucić się w proces twórczy. Efektem końcowym całej tej kreatywności jest z pewnością jeden z największych progresywnych albumów zespołu. Ósmy album Long Distance Calling - zatytułowany Eraser - jest bezpośrednim i szczerym hołdem dla stopniowej erozji natury z rąk ludzkości. “Eraser” jest poświęcony zagrożonym gatunkom na świecie, a każde nagranie reprezentuje jedno konkretne stworzenie, któremu grozi wyginięcie.

SKŁAD ZESPOŁU: David Jordan – gitara Janosch Rathmer – perkusja Florian Füntmann – gitara Jan Hoffmann – bas

DYSKOGRAFIA: Satellite Bay 2007 Avoid The Light 2009 Long Distance Calling 2011 The Flood Inside 2013 Trips 2016 Boundless 2018 STUMMFILM Live from Hamburg 2019 How Do We Want To Live? 2020 Ghost EP 2021 Eraser 2022

LDC online:
https://longdistancecalling.de/
Facebook https://www.facebook.com/longdistancecalling

COLLAGE

Legendarny polski zespół rockowy, czołowy przedstawiciel współczesnego rocka progresywnego, został założony w Warszawie w latach 1984-85 przez gitarzystę Mirosława Gila i perkusistę Wojciecha Szadkowskiego. Grupa zadebiutowała pod koniec 1990 roku albumem Baśnie, który uzyskał bardzo dobre recenzje zarówno ze strony krytyków muzycznych, jak i fanów.

Przełomem w historii Collage okazał się rok 1992, gdy ukonstytuował się skład, do dziś postrzegany za ten najbardziej klasyczny. Wówczas do zespołu dołączył nowy wokalista Robert Amirian. Debiutem tego zestawienia personalnego, w którym znaleźli się także - grający do dziś w zespole - klawiszowiec Krzysztof Palczewski oraz basista Piotr "Mintay" Witkowski - była płyta Nine Songs Of John Lennon (1992), przynosząca odważne aranżacje piosenek Johna Lennona. W tym czasie grupa zaczęła zdobywać coraz większe uznanie nie tylko w kraju, ale także za granicą, czego efektem był kontrakt z wytwórnią SI Music, na mocy którego muzycy wyjechali do Holandii, by zarejestrować materiał na płytę, która miała okazać się jedną z najważniejszych pozycji nie tylko w dorobku Collage, ale całego rocka progresywnego lat dziewięćdziesiątych. Album Moonshine. To jeden z najwspanialszych albumów symfonicznego, progresywnego rocka współczesnej ery - opisuje dziś ten opus magnum Collage jedna z najważniejszych i najbardziej prestiżowych stron na świecie poświęconych rockowi progresywnemu PROGARCHIVES. Na ten album składa się świetna produkcja, wspaniałe melodie i śpiew, oraz rewelacyjne wykonanie tak pod względem akompaniamentu, jak i wysmakowanych porywających solówek i przejść. Płyta Moonshine odniosła ogromny sukces artystyczny i do dnia dzisiejszego uważana jest za jedną z najważniejszych płyt lat 90. tego gatunku. Pochodzący z tego albumu utwór "Living In The Moonlight" przez wiele lat znajdował się w pierwszej pięćdziesiątce Trójkowego Topu Wszechczasów.

Warto również nadmienić, że okładki płyt Moonshine i Safe, dzięki rekomendacji fana, przyjaciela i głównego promotora twórczości zespołu, Tomasza Beksińskiego, ozdobiły obrazy autorstwa jego ojca, Zdzisława Beksińskiego.

W 1995 roku ukazały się dwie ostatnie przed ponad dwudziestoletnią (!) przerwą płyty Collage, album Changes (wcześniej dostępny na kasecie jako Zmiany, zawierający wcześniejsze niepublikowane utwory), a pod koniec tego samego roku płyta z premierowym materiałem, album Safe. Jesienią 1996 roku zespół zawiesił działalność, a muzycy w tym czasie współpracowali z innymi wykonawcami, między innymi z Anitą Lipnicką, a także towarzyszyli Mortenowi Harketowi (wokaliście zespołu A-ha) w promocji jego solowego albumu w Polsce.

Jesienią 2002 roku Collage wznowił na krótko działalność na jeden koncert pamięci Tomka Beksińskiego, a w 2003 roku ponownie zakończył działalność. W następnym roku ukazał się jeszcze tylko koncertowy DVD Living In The Moonlight, zaś po rozpadzie muzycy zespołu skupili się na swoich solowych projektach.

Grupa na dobre powróciła na scenę w 2013 roku, z nowym wokalistą Karolem Wróblewskim. Świętując m.in. jubileusz 20-lecia płyty Moonshine, Collage zagrało niezliczoną ilość koncertów, zarówno w Polsce, jak i poza jej. W 2015 roku decyzję rozstania z zespołem podjął Mirek Gil, z którym po raz ostatni Collage wystąpiło 27 czerwca 2015 roku w katowickim Spodku w ramach Metal Hammer Festival 2015. Rok później, podczas V edycji Warsaw Prog Days w warszawskiej Progresji, grupa zadebiutowała z nowym gitarzystą, którym został Michał Kirmuć.

Pod koniec stycznia 2017 Karol Wróblewski na stronie zespołu oficjalnie poinformował o swoim odejściu z grupy. Na tym jednak historia Collage się nie zakończyła!

Oto bowiem miejsce za mikrofonem zajął Bartosz Kossowicz, znany chociażby z grupy Quidam. W odnowionym składzie grupa wystąpiła w sierpniu 2017 na festiwalu Ino-Rock.

Fani cierpliwie czekali jednak na nowy album studyjny. I doczekali się! Pod koniec 2022 roku, po ponad ćwierć wieku wydawniczej posuchy, zespół powrócił albumem “Over And Out” - uznanym za “ulubiony album roku” przez słuchaczy radia Rockserwis.FM. Płyta spotkała się z niezwykle ciepłym przyjęciem nie tylko progresywnej publiczności. Tuż po premierze album znalazł się w czołówce najlepiej sprzedających się płyt w Polsce (docierając do 5. pozycji na liście OLiS), zaś recenzenci, tak w ojczyźnie muzyków, jak i poza jej granicami, nie powstrzymywali zachwytów, nierzadko sugerując, że ten niezwykle wyczekiwany album, jest najlepszym osiągnięciem zespołu, a na pewno nie ustępuje poprzednim wydawnictwom.

W tym roku Collage będzie miał okazję po raz drugi pokazać się przed publicznością festiwalu Ino-Rock

SKŁAD ZESPOŁU:
Wojciech Szadkowski - perkusja
Krzysztof Palczewski - klawisze
Piotr "Mintay" Witkowski - bas
Michał Kirmuć - gitara
Bartosz Kossowicz - śpiew

DYSKOGRAFIA:
Baśnie 1990
Nine Songs Of John Lennon 1992
Moonshine 1994
Changes 1995
Safe 1995
Over And Out 2022

COLLAGE online:
https://collageband.pl/pl/
Facebook https://www.facebook.com/CollageProg

DAVID CROSS BAND

Niewątpliwie największą legendą, która pojawi się na tegorocznym festiwalu Ino-Rock będzie DAVID CROSS. Angielski skrzypek i klawiszowiec, przede wszystkim znany jako muzyk jednego ze składów King Crimson, zespołu z którym współpracował na przestrzeni lat 1972-1974, pozostawiając nieoceniony wkład na tak dziś już klasycznych albumach jak “Larks' Tongues in Aspic” i “Starless and Bible Black”, mając także wkład w nagranie albumu “Red”. Po czasie spędzonym w King Crimson Cross dużo podróżował, ostatecznie wracając do muzyki poprzez pracę w teatrze. W 1987 roku wraz z Keithem Tippettem (też eks-King Crimson) na fortepianie założył zespół o nazwie Low Flying Aircraft. W 1988 roku został zaproszony przez klawiszowca Geoffa Serle do zespołu Radius, z którym nagrał pięć albumów studyjnych.

Ostatnio Cross wydał serię nagrań w duecie z Robertem Frippem, Andrew Keelingiem, Andrew Bookerem (z No-Man), Davidem Jacksonem (dawniej w Van der Graaf Generator) i Peterem Banksem (dawniej w Yes). Cross komponował muzykę teatralną i pracował jako aktor. Prowadzi własną wytwórnię płytową Noisy Records.

W Inowrocławiu pojawi się z zespołem THE DAVID CROSS BAND, który utworzył na przełomie 1988/1989 roku. W skład pierwszej edycji grupy weszli: grająca na klawiszach Sheila Maloney, basista Simon Murrell (wkrótce zastąpiony przez basistę i wokalistę Johna Dillona), saksofonistę Pete'a McPhaila oraz perkusistę Dana Maurera. Najdłużej pracującymi członkami grupy są gitarzysta Paul Clark (od 1994) i basista Mick Paul (od 1995). David Cross Band wydał siedem albumów, które łączą w sobie elementy rocka progresywnego, heavy metalu, muzyki klasycznej, ambientu, jazzu i muzyki eksperymentalnej.

W Inowrocławiu David ze swoim zespołem zaprezentuje materiał z płyty King Crimson “Larks's Tongues In Aspic”, od wydania której, w tym roku mija dokładnie pięćdziesiąt lat!

SKŁAD ZESPOŁU
David Cross - skrzypce elektryczne
Jonathan Casey - śpiew, gitara
Sheila Maloney - klawisze
Mick Paul - bas, śpiew
Jack Summerfield - perkusja

WYBRANA DYSKOGRAFIA:
Memos from Purgatory 1989
The Big Picture 1992
Testing To Destruction 1994
Exiles 1997
Closer Than Skin 2005
Alive In The Underworld 2008
Sign Of The Crow 2016
Crossing The tracks 2018

DAVID CROSS online:
https://www.davidcrossband.com/
Facebook https://www.facebook.com/profile.php?id=100063195821601